Na het kraken van mijn hersenen wanneer ik met schrijven begon, kregen ze onderweg in de auto ineens een pop-upje. Het schoot ineens door mijn hoofd dat dit op de basisschool al gebeurde. Een soort van parallel ontstaan met mijn karakter op het toneel; tante Dien.
Brieven schrijven, die zogenaamd van inzenders waren en een nieuwe tekst schrijven op een bestaande melodie. Echt heel basic, maar op het voorgezet onderwijs werd tante Dien een echt tijdschrift. Als ik eraan terug denk hoor ik de printer nog krassend en tergend langzaam zijn stipjes zetten op het kettingpapier in de printer. De abonnees betaalden een habbekrats en kregen zes keer per jaar het blad. Verjaardagen, moppen, raadsels en uiteraard verhalen. Wat een mooie tijd, ondanks dat het er korzelig uitzag, maar dat was de begintijd van de computers en laptops voor consumenten.
Het MBO bracht ook uitdagingen. Nog meer teksten op bestaande melodieën, toneelstukken, poppenkast verhalen en zelfs scripts voor fotoshoots en het spelen van reclames. Het kriebelde om meer te doen, maar die kriebel durfde niet naar buiten te komen. Het maken van websites in de tussenliggende jaren kwam nog het dichtst in de buurt van schrijven.
Uiteindelijk naar de Pabo gegaan, dat was een flinke schrijfkluif. Niet alleen werd er verwacht dat je zelf allerlei lessen verzon, maar ook dat je er dossiers over schreef. Opnieuw zelf dingen ontworpen en geschreven, zelfs een volledige musical! Maar van het schrijven van de dossiers heb ik wel het meest geleerd als het gaat om zinsopbouw, grammatica en spelling. Uiteraard is het schrijven van verplichte dingen niet leuk, maar steeds vaker werd er gevraagd een visie te schrijven. Hoe leuk was dat, schrijven wat er in je eigen hersenkronkels leeft! Dit heeft zeker het zetje gegeven om te starten met het schrijven van korte verhaal opdrachten. Vaak veilig binnen een schrijfopdracht schrijven, met afgebakende regels en aantal woorden. Dat laatste was mij door de dossiers ook niet meer onbekend, het schrappen van woorden of anders formuleren van zinnen.
Het heeft geresulteerd in meer ideeën in mijn hoofd en uiteindelijk het aan het papier toevertrouwen van deze gedachtespinsels. Een drietal boeken staan in schets vorm op papier, één van de schetsen begint op dit moment uit te groeien naar een verwachting. Een vreugdevolle verwachting, hoopvol dat dit eerste boek er hoe dan ook gaat komen.
30 december 2023
Brieven schrijven, die zogenaamd van inzenders waren en een nieuwe tekst schrijven op een bestaande melodie. Echt heel basic, maar op het voorgezet onderwijs werd tante Dien een echt tijdschrift. Als ik eraan terug denk hoor ik de printer nog krassend en tergend langzaam zijn stipjes zetten op het kettingpapier in de printer. De abonnees betaalden een habbekrats en kregen zes keer per jaar het blad. Verjaardagen, moppen, raadsels en uiteraard verhalen. Wat een mooie tijd, ondanks dat het er korzelig uitzag, maar dat was de begintijd van de computers en laptops voor consumenten.
Het MBO bracht ook uitdagingen. Nog meer teksten op bestaande melodieën, toneelstukken, poppenkast verhalen en zelfs scripts voor fotoshoots en het spelen van reclames. Het kriebelde om meer te doen, maar die kriebel durfde niet naar buiten te komen. Het maken van websites in de tussenliggende jaren kwam nog het dichtst in de buurt van schrijven.
Uiteindelijk naar de Pabo gegaan, dat was een flinke schrijfkluif. Niet alleen werd er verwacht dat je zelf allerlei lessen verzon, maar ook dat je er dossiers over schreef. Opnieuw zelf dingen ontworpen en geschreven, zelfs een volledige musical! Maar van het schrijven van de dossiers heb ik wel het meest geleerd als het gaat om zinsopbouw, grammatica en spelling. Uiteraard is het schrijven van verplichte dingen niet leuk, maar steeds vaker werd er gevraagd een visie te schrijven. Hoe leuk was dat, schrijven wat er in je eigen hersenkronkels leeft! Dit heeft zeker het zetje gegeven om te starten met het schrijven van korte verhaal opdrachten. Vaak veilig binnen een schrijfopdracht schrijven, met afgebakende regels en aantal woorden. Dat laatste was mij door de dossiers ook niet meer onbekend, het schrappen van woorden of anders formuleren van zinnen.
Het heeft geresulteerd in meer ideeën in mijn hoofd en uiteindelijk het aan het papier toevertrouwen van deze gedachtespinsels. Een drietal boeken staan in schets vorm op papier, één van de schetsen begint op dit moment uit te groeien naar een verwachting. Een vreugdevolle verwachting, hoopvol dat dit eerste boek er hoe dan ook gaat komen.
30 december 2023